ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΟ

  Η καρδιά στέλνει δονήσεις στον εγέφαλο και από κει στέλνει το Λόγο για να κινήσει το σώμα. Όταν οι ιστοί είναι χαλαροί, ο λόγος τρέχει στο σώμα και φτιάχνει το παιχνίδι. Το παιχνίδι του λόγου, το παιχνίδι που κινεί το σώμα. Το σώμα που παίζει. Σ αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει ούτε πάγωμα ούτε σκέψη. Χρειάζεται όμως να το μάθουμε αυτό. Να βιώσουμε αυτή τη ροή του λόγου μες το σώμα ελεύθερα. ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΟ , το Π σαν πόρτα και το Λ μέσα στο Π σαν κουρτίνα που ανοίγει.. Με το λόγο που ρέει ανοίγει η πύλη για το παιχνίδι.

Copyright 2015

https://www.facebook.com/lavelixi.labyrinth
http://lavelixi.blogspot.gr

ΑΜΦΙΛΙΞΙΣ

   Το σκοτάδι είναι και αυτό φως το οποίο ακόμα δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Χρειάζεται άνοιγμα των αισθήσεων για να φτάσει η αντίληψη πιο πέρα από το όριο των μέχρι τώρα γνωστών. Όταν η αντίληψη ξεπεράσει τα όρια, θα αλλάξει και η δομή του εγκεφάλου. Θα είναι πιο μαλακός , πιο ευμετάβλητος. Η ύλη είναι η ίδια. Δεν υπάρχει ύλη. Όλα εξαρτώνται από το πώς αντιλαμβανόμαστε το φως μέσα μας και από το πώς αυτό κινείται. Όταν θα επεκτείνουμε τα όρια της αντίληψής μας, θα πάρει τη θέση της μια άλλη αντίληψη που δε θα χρειάζεται ούτε μορφή ούτε φόρμα. Θα είναι μόνο φως. Η ισορροπία θα έρθει κάποια στιγμή χωρίς να το περιμένουμε. Άνοιγμα σε οτιδήποτε καινούργιο ή διαφορετικό χρειάζεται. Και απελευθέρωση από τα γνωστά. Πετάμε τη μέχρι τώρα γνώση και μπαίνουμε σε μια άλλη γνώση. Αυτή η κατάσταση μπορεί να φέρει την ισορροπία στο σώμα. Πετάμε αυτό που μας έμαθαν και ερχόμαστε σε επαφή με αυτό που ήδη υπάρχει, που δε χρειάζεται να το μάθουμε, υπάρχει. Κι έρχεται από το τίποτα. Το αντλούμε από κει. Από το τίποτα. Εκκρίνεται και μας γεμίζει γνώση. Και ξαναγυρίζει και ξαναπηγάζει σαν σιντριβάνι. Εκεί είναι και η γνώση του σύμπαντος. Δε χρειάζεται να ξέρουμε. Μόνο να είμαστε. Υπάρχω δε σκέφτομαι. Αφήνομαι, δεν ενεργώ.
   Την αστάθεια και ανισορροπία στο σώμα την προκαλούν αυτά που μας δίνουν μας βάζουν, και πρέπει όλα αυτά να φύγουν. Όλα ξεκινούν από αυτό το σημείο του απόλυτου κενού. Στο σημείο αυτό δεν μπορεί να χωρέσει τίποτα από όλα αυτά. Τίποτα από όσα μας μαθαίνουν δε μπορεί να χωρέσει στο σημείο αυτό. Μόνο αν αγγίξουμε το σημείο αυτό χωρίς τίποτα, άδειοι, τότε θα ξεπηδήσει αυτό που από μόνο του θα μας πάει, θα μας οδηγήσει. Αυτό το σημείο πολλές φορές μπορεί να φεύγει έξω από μας, μπορεί να ξανάρχεται. Αλλά δε μπορεί να χωρέσει τίποτα από όσα έχουμε δεχτεί. Εμείς επειδή προσπαθούμε να τα χωρέσουμε, αρρωσταίνουμε. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι μέσα εκεί υπάρχουν τα πάντα και προσπαθούμε να βάλουμε. Δε χρειάζεται να προσπαθούμε να μάθουμε , να κάνουμε, να αλλάξουμε, τίποτα δεν χρειάζεται. Το απόλυτο τίποτα, αυτό χρειάζεται. Αυτή είναι η έννοια της Ελευθερίας.
   Δεν υπάρχει ύλη, μόνο φως που κάνει κυματισμούς και μορφές και εμείς το αντιλαμβανόμαστε σαν ύλη. Η ύλη φεύγει, μεταβάλλεται, χάνεται, αλλά το σημείο 0 υπάρχει. Όταν υπάρχει η αίσθηση ότι υπάρχει μόνο αυτό το σημείο το σώμα είναι υγιές. Το ότι αρρωσταίνουμε και είμαστε φθαρτοί, μας το έχουν περάσει, είναι μια ψευδαίσθηση. Επειδή νομίζουμε ότι είμαστε από ύλη. Μόνο φως είμαστε. Σε αυτή την κατάσταση δεν μπορείς να νοσήσεις γιατί δεν υπάρχει σώμα. Νομίζουμε ότι είμαστε από στερεά ύλη. Το στερεό αλλάζει, βάλλεται, νοσεί. Το φως δεν μπορεί να πάθει τίποτα, είναι. Πόνος υπάρχει επειδή έχουμε την πληροφορία ότι είμαστε ύλη, μυς. Αν πάμε στην επίφυση, παίρνουμε την πληροφορία ότι είμαστε φως. Και το φως δεν πονάει. Το φως είναι.
   Μπορούμε να χρησιμοποιούμε σύμβολα της Ιερής Γεωμετρίας για να πάρει την αναφορά η επίφυση ότι είμαστε φως. Η επίφυση μπορεί να μεταφέρει την πληροφορία αυτή σε όλο το σώμα. Το σώμα είναι ο φορέας. Ο εγκέφαλος μεταδίδει τις πληροφορίες.
   Τα περισσότερα από αυτά που μας έχουν μάθει ότι υπάρχουν (πόνος, αρρώστιες) πρέπει να τα αφήσουμε στην άκρη και να πάμε σε αυτά που πραγματικά υπάρχουν.

lavelixi.blogspot.gr

facebook.com/lavelixi.labyrinth


Copyright 2011